Teatralizacja "Ostatniej Wieczerzy"

Temat Ostatniej Wieczerzy w mojej twórczości pojawił się bardzo wiele lat temu, podejmowałem go wielokrotnie, a jego obsesyjność intensyfikowała się w zależności od mojego stosunku do otaczającej mnie rzeczywistości i prowadzonego z nią artystycznego dialogu.

Teatralizacja "Ostatniej Wieczerzy"

Głównym założeniem  projektu jest szeroko pojęta teatralizacja Ostatniej Wieczerzy.
Moim zamierzeniem jest żywy obraz-spektakl teatralny. Inspirację stanowi wielkie dzieło Leonardo da Vinci znajdujące się w klasztorze w Mediolanie. Notatki Leonardo da Vinci wydają się potwierdzać tezę, iż Ostatnia Wieczerza pomyślana została jako przedstawienie teatralne: gesty postaci, przestrzeń kształtowana przez źródła światła, dynamika narracji przedstawianych zdarzeń, rytmiczny podział na trzyosobowe grupy apostołów rozmieszczone po bokach wyodrębnionej i ulokowanej centralnie postaci Jezusa.

Ważnym elementem jest dramaturgia spektaklu - jego język. Muzyka specjalnie skomponowana do tego wydarzenia stanowić będzie integralną część spektaklu i jest to wielkie zadanie dla kompozytora. Kolejnym środkiem jest ruch sceniczny i jego specyfika oddająca dramatyzm i gestów postaci oraz sytuacji. Niezwykle ważny jest dobór osób, zwłaszcza „aktorów” - bohaterów Ostatniej Wieczerzy. Nie wykluczam osób pochodzących z wielu stron świata, mówiących różnymi językami, aby stworzyć swego rodzaju „Wieżę Babel”. Kolejną metodą będzie połączenie takich środków jak mowa, gest, ruch, taniec i obraz. Koloryt postaci w specjalnie stworzonych przeze mnie kostiumach, dramaturgia tekstu i ruchu z odpowiednia muzyka i światło oraz inscenizacja i reżyseria mają stworzyć ten spektakl-obraz, jakim była, jest i będzie Ostatnia Wieczerza. 

Przy użyciu powyższych środków mam zamiar zastosować metodę dzieła otwartego - w zależności od miejsca, energii i potencjału ludzkiego zmieniać się będzie „obraz” i jego kontekst. Natomiast metodą pracy w toku - prowadzeniem prób w oparciu o dramaturgię oraz improwizacją - planuję uzyskanie ostatecznego rezultatu.

Biografia

 

 

Urodzony w rodzinie muzyków, dzieciństwo i wczesną młodość  spędził  w operze, gdzie ojciec był koncertmistrzem. Zaczarowany i magiczny świat oper i baletów, kształtował jego wrażliwość na sztukę i muzykę i był wielką  szkołą wyobraźni. Zafascynowany światem form i dźwięków,  jedenaście lat swojego życia poświęca na studia  sztuk pięknych; pięć lat Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu i sześć lat studiów na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, którą w 1973 roku kończy dyplomem z malarstwa w pracowni profesora Jonasa Sterna, promotor Jerzy Nowosielski. Od roku 1973, już jako artysta wyzwolony, w pełni poświęca się na przenoszenie swoich wizji na dwuwymiarową przestrzeń płótna i papieru.

 

Od roku 1973 kilkanaście wystaw przede wszystkim indywidualnych: 

1973 - Galeria Młodych, Katowice

1974 - Galeria Krzysztofory, Kraków

1974 - Salon BWA, Łódź

1976 - Galeria Bałucka, Łódź

1977 - Salon Sztuki, Słupsk

1978 - Galeria Sztuki Współczesnej, Łódź

1979 - Galeria Zapiecek, Warszawa

1981 - Galerie Bodo Glaub, Keuln, Niemcy

1981 - Waterland Museum, Holandia

1983 - Galerie Arhus, Dania

1987 - Philine-Vogeler Huis Worpswede, Niemcy

1988 - Galerie de Lange, Holandia

1990 - Kunstmanifestatie „le sacre de l’art”, Amsterdam

1991 i 1992 - Galerie Dijkstra, Amsterdam

1997 - Galerie Joanna Hooft, Maastricht

1999 - Galerie Arka Breda, Holandia oraz Galerie Bijlmer, Amsterdam

2002 – BWA Dwór Karwacjanów, Gorlice 

2003 - wystawa przeglądowa “kunst totaal van Jerzy Michał Murawski”, WG-Kunstzaal, Amsterdam. 

2019 - wystawa w Dworze Artusa w Toruniu oraz wydanie okolicznościowego albumu,  w związku z dziesięcioleciem projektu  Dziennik Podróży z "Ostatnią Wieczerzą" i pięćsetną rocznicą od śmierci Leonardo da Vinci. Stypendium Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

2020-maj-październik -  "Ostatnia Wieczerza" w Miejskim  Schronisku dla Bezdomnych Mężczyzn w Toruniu.  Projekt pod egidą  Stowarzyszenia Cesteka, współfinansowany ze środków Urzędu Miasta Torunia.

 

Od roku 1973 pracuje jako scenograf w filmie i teatrach lalkowych w Polsce. Poniżej dorobek artystyczny jako scenograf i performer:

1973 – “Gwałtu, co się dzieje!”, Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie – scenografia i kostiumy oraz projekt kolorystyki wnętrza teatru

1973-1976 – scenograf w Wytwórni Filmów Oświatowych i Programów Edukacyjnych w Łodzi (m.in: „Tańczy Elżbieta Jaroń”, „Biblia”, „Biała gołębica”, „Kicz”)

1981 - rezydencja w Studio Stedelijk Museum w Amsterdamie na zaproszenie dyrektora - E. E.  de Wilde + zakup prac malarskich mojego autorstwa do kolekcji Stedelik Museum w Amsterdamie

1987 - stypendium w Aterlierhaus w Worpswede, Niemcy

1999 – „Parsifal”, Białostocki Teatr Lalek - scenografia, kostiumy, lalki (projekty i wykonanie) 

2000 – „Parsifal”, Białostocki Teatr Lalek - scenografia, kostiumy, lalki (projekty i wykonanie) i nadzór artystyczny

2002 -  „Merlin Czarodziej”, Teatr Lalka, Warszawa - scenografia, kostiumy, światło i nadzór artystyczny  (kostiumy do spektaklu określone przez krytykę najlepszymi kostiumami w teatrach w 2002 rok)

2003 -  „Parsifal Ouverture”, WGkunst, Amsterdam - instalacja, lalki, obiekty, światło, dźwięk i reżyseria

2004 -  „Bramy I”, w ramach 14. Międzynarodowy Festiwal MALTA (Poznań) - scenografia, kostiumy, światło, (projekty i wykonanie), dźwięk i reżyseria

2005 – „Bramy II”, Białostocki Teatr Lalek - spektakl autorski, adaptacja tekstów Bolesława Leśmiana, kostiumy, lalki, inscenizacja (projekty i wykonanie) i reżyseria

2005 – „Baron Münchhausen. Odsłona pierwsza”, Białostocki Teatr Lalek - scenografia, kostiumy, światło i nadzór artystyczny

2006 – „Labirynt - Gadające ściany”, Biuro Wystaw Artystycznych (Nowy Sącz - Dwór Karwacjanów w Gorlicach) - instalacja, kostiumy, inscenizacja, światło, dźwięk i reżyseria

2007 – „Spalona powieść”, Białostocki Teatr Lalek (w ramach 29. Warszawskich Spotkań Teatralnych) - scenografia, kostiumy (projekty i częściowe wykonanie) światło, inscenizacja i nadzór artystyczny

2008 - „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, Białostocki Teatr Lalek

2008 – „Baron Münchhausen. Odsłona jubileuszowa” - Białostocki Teatr Lalek - scenografia, kostiumy i nadzór artystyczny 

2009 - „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, WGkunst, Amsterdam

2010 – „Baron Münchhausen. Odsłona druga” - Teatr Baj Pomorski, Toruń – scenografia, kostiumy, światło i nadzór artystyczny

2011 - „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, Wołowiec, instalacja fotograficzna

2011.07.- „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, Gorlice, instalacja fotograficzna

2011.08. - „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, Gorlice, instalacja fotograficzna

2011 - „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, Toruń, instalacja fotograficzna

2012.02. - „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, Browar, Toruń, instalacja fotograficzna

2012.03. - „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, Browar, Toruń, instalacja fotograficzna

2012.04. - „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, Browar, Toruń, instalacja teatralna z udziałem publiczności, kręcenie filmu

2012.04. - „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, Browar, Toruń, instalacja fotograficzna

2012.05. - „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, Browar, Toruń, instalacja fotograficzna

2012.06. - „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, Browar, Toruń, instalacja fotograficzna

2012.07. - „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, Browar, Toruń, instalacja fotograficzna

2012.08. - „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, Browar, Toruń, instalacja fotograficzna

2013.09.- „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”,Aspekt Caravaggio, instalacja fotograficzna

2013.10.- „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą” , instalacja fotograficzna, Złotoria, Lubicz Górny.

2013.07. - „Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”,instalacja teatralna i wystawa fotogramów, Dwór Artusa, Toruń, wystawa wsparta stypendium Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

2014.04.-2014.11. „Żywe obrazy wg starych mistrzów”, kostiumy, i inscenizacja „Biblijnej Drogi Krzyżowej”, wykonanie” żywych obrazów” wg obrazów Tintoretto, Ducio, Piero Della Francesca, Giotto, Pontormo, Fiorentino Rosso. Premiery listopad 2014, Grabowiec, Brzozówek koło Torunia.

2015.03 „Requiem dla Ostatniej Wieczerzy”, wielka instalacja teatralna, Galeria Tumult, Toruń

2015.04 -„Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, instalacja teatralno/fotograficzna, oraz ujęcia filmowe do planowanego filmu „Ostatnia Wieczerza” żwirownia Pędzewo koło Torunia

2015.05 --„Dziennik Podróży z «Ostatnią Wieczerzą»”, instalacja teatralno/fotograficzna, oraz ujęcia filmowe do planowanego filmu „Ostatnia Wieczerza” żwirownia Pędzewo koło Torunia 

2016.05- „Księgi Szeptów”, instalacja teatralna, Galeria Tumult, Toruń.

2017. 22. 05. „W moim ogrodzie”, „Powrót do Avalonu” instalacje teatralne Galeria Tumult, Toruń.

2017. Stypendium Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego dla realizacji instalacji teatralnej „Powrót do Avalonu”.

2019.04.18 Ostatnia Wieczerza - performans w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu.

2019. wrzesień 22 - Leśna Ostatnia Wieczerza - Toruń-Wrzosy.

2019 listopad  Dziennik Podróży z Ostatnią Wieczerzą - wystawa fotogramów,  instalacje teatralne i malarskie oraz promocja albumu. Wydanie albumu na wystawę w Dworze Artusa było wsparte stypendium Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego. Dwór Artusa, 5 listopada 2019 do 28 listopada 2019 Toruń.

 

Ponadto wiceprzewodniczący  Sekcji Scenograficznej ZASP oraz:

2016.09 - Juror w konkursie Festiwal Nowej Scenografii- Miejsca-Nie-Miejsca i Konkursu o Nagrodę Scenograficzną im.  Jerzego Moskala. Centrum Scenografii Polskiej, Muzeum Śląskie.

2017.09 - Juror w konkursie Festiwal Nowej Scenografii- Wymiary Scenografii i Konkursu o Nagrodę Scenograficzną im.  Jerzego Moskala. Centrum Scenografii Polskiej, Muzeum Śląskie.

21-24 listopad 2019 - Juror w konkursie Festiwal Nowej Scenografii - Wymiary Scenografii  i Konkursu o Nagrodę Scenograficzną im. Jerzego Moskala. Centrum  Scenografii Polskiej, Muzeum Śląskie.

2019-juror z ramienia ZASP w konkursie o Nagrodę Scenograficzną im. Jerzego Moskala. Centrum Scenografii Polskiej, Muzeum Śląskie w Katowicach.

 

2020-czerwiec-sierpień,  Foto-dziennik podróży z "Ostatnią Wieczerzą"  stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu  "Kultura w sieci"

Członek Zarządu Sekcji Scenograficznej ZASP

 

 

Strona główna o Jerzym Michale Murawskim

Podziękowania

Instalacje teatralne „Ostatnia Wieczerza” mogły wydarzyć się tylko i wyłącznie dzięki ludziom dobrej woli. Chciałbym im wszystkim podziękować za ich wielką bezinteresowność, ogromne serce, poświęcenie i zapał do pracy. To właśnie dzięki tym ludziom moje marzenie o realizacji „Ostatniej Wieczerzy” mogło się spełnić. Okazuje się, że moja dewiza, że najwspanialsze rzeczy, jakie dzieją się w naszym życiu są bezinteresowne i mogą być zrealizowane bez łaski pieniądza, a po prostu z potrzeby serca i duszy, sprawdza się na przykładzie obecnej realizacji. To są te krótkie wspaniałe momenty, kiedy fałszywa moc pieniądza traci swój blask, a czysta bezinteresowność święci swoje tryumfy. Chwała więc ludziom dobrej woli i wielkiego serca, to dzięki nim zwyciężyliśmy materię, a nasze wspaniałe marzenia się spełniły.
Chwała Wam Przyjaciele!

Przyjaciele